Τα Συστήματα Εξωτερικής Θερμομόνωσης (ΣΕΘ) αποτελούνται από ένα σύνολο πιστοποιημένων υλικών, τα οποία προσφέρουν την καλύτερη δυνατή επιλογή, για να μονώσετε θερμικά ένα κτίριο. Τοποθετούνται εξωτερικά της τοιχοποιίας και του φέροντος οργανισμού, με αποτέλεσμα η μόνωση να είναι συνεχής στα διαφορετικά δομικά υλικά και να ελαχιστοποιούνται οι θερμικές απώλειες (θερμογέφυρες). Κάποια συνήθη υλικά που χαρακτηρίζουν ένα τέτοιο σύστημα είναι:
- η Κόλλα: Κόλλα επικόλλησης τσιμεντοειδούς βάσης, η οποία πρέπει να τοποθετείται περιμετρικά της μονωτικής πλάκας και κεντρικά σε 2, ή 3 «τούφες», ή χτενιστή σε περίπτωση που το υπόστρωμα είναι επίπεδο.
- οι Μονωτικές πλάκες: (Λευκή και Γραφιτούχα Διογκωμένη Πολυστερίνη, Εξηλασμένη Πολυστερίνη και Πετροβάμβακας), οι οποίες επιλέγονται ανάλογα με τις απαιτήσεις του έργου.
- τα Βύσματα μηχανικής στερέωσης, τα οποία τοποθετούνται περίπου 5-6 ανά τετραγωνικό μέτρο και πρέπει να διεισδύουν στο υπόστρωμα της θερμομόνωσης τουλάχιστον 3 με 5 cm.
- Τα Γωνιόκρανα (ειδικά τεμάχια), τα οποία χρησιμοποιούνται για την προστασία των άκρων από χτυπήματα και οι Νεροσταλάκτες αντίστοιχα για την προστασία των οριζόντιων εκτεθειμένων ακμών από το βρόχινο νερό.
- Το Επίχρισμα και το αντιαλκαλικό Πλέγμα για την δημιουργία του αντιρηγματικού υποστρώματος: Το πλέγμα επικαλύπτεται κατά 10-15 περίπου cm ανά λωρίδα και εγκιβωτίζεται πλήρως μέσα στο επίχρισμα.
- Το Αστάρι: περιέχει λεπτόκοκκο χαλαζία, ώστε να βελτιώσει την πρόσφυση του τελικού επιχρίσματος.
- Το τελικό Επίχρισμα: μπορεί να είναι Ακρυλικό, Σιλικονούχο, ή Σιλαξονικό και αποτελεί την τελική όψη του συστήματος της θερμομόνωσης. Διατίθεται σε δοχείο που χρωματίζεται σε μηχανή, ενώ υπάρχει και τσιμεντοειδές επίχρισμα σε σακί , το οποίο χρωματίζεται, αφού στεγνώσει με τη χρήση ασταριού.
